Aziza Lamaari volgde haar hart: ‘Ik heb altijd op eigen benen willen staan’
Amersfoort - Haar diepste wens was een eigen zaak. Afgelopen zomer opende Aziza Lamaari haar beautysalon in de Amersfoortse wijk Liendert. De 38-jarige Marokkaanse werd daarbij begeleid door Itzinya. Deze stichting helpt migranten bij het starten van een onderneming of vinden van een geschikte baan. Dit is het tweede deel van een drieluik over nieuwe Nederlanders en hun nieuwe carrière.
door Marcel Koch
Aziza lacht haar tanden bloot. Ze bekent dat ze best koppig kan zijn. ,,Ik laat niet snel iets uit mijn hoofd praten. Als ik iets wil ga ik er vol voor. Ik ben een doorzetter.’’
Als ze niet haar hart had gevolgd, dan was ze nu waarschijnlijk werkzaam geweest in de horeca. Aziza: ,,Een aantal instanties wilde mij die hoek opsturen. Ze hadden het beste met me voor hoor, maar ik wilde dat niet. Enerzijds omdat ik geen passie heb voor horeca en anderzijds heb ik als alleenstaande moeder een tienerkind op te voeden. Met onregelmatige werktijden is dat lastig. Mijn zoon gaat voor alles.’’
Dat ze nu in Amersfoort haar eigen beautysalon heeft, vervult de Marokkaanse, die in het najaar van 2019 naar Nederland kwam, met trots. Aziza: ,,Zonder doorzettingsvermogen en de steun van Itzinya was me dit niet gelukt.’’ Wat haar eveneens vrolijk stemt. Binnenkort krijgt ze haar Nederlands paspoort.
Beautysalon
Aziza ontvangt in haar beautysalon aan de Wiekslag. Aan de wand in de ruimte waar ze haar clientèle verfraaid, hangen een stuk of wat ingelijste certificaten die ze behaald heeft sinds ze haar zinnen op een beautysalon had gezet. Geattendeerd op haar oorkondes refereert ze naar wat ze eerder opmerkte: als ze iets wil gaat ze ervoor.
Aziza - klein van gestalte, verzorgd uiterlijk, open blik - groeide op in de stad Oudja, gelegen in het noordoosten van Marokko. ,,In Oudja woonde ik samen met mijn broertje, zusje, vader en moeder. Ik was een rustig kind, zelfstandig en zorgzaam. Als oudste van de drie ontfermde ik me graag over mijn broertje en zusje. Ik had al vrij snel een verantwoordelijkheidsgevoel – ingegeven door mijn vader. Mijn moeder hielp ik in het huishouden.’’
Waar ze als meisje van droomde? ,,Van een goed leven.’’
De kunst van het ondernemen keek ze af van haar vader die zijn eigen business had in de kledingindustrie. Aziza: ,,Toen ik ouder werd ging ik studeren, ik hield me bezig met mensenrechten en deed de boekhouding van het familiebedrijf. Dat lag me goed.’’ Later startte de Marokkaanse zelf een onderneming in de financiële dienstverlening (lees: online geldverkeer). Aziza: ,,Ik heb altijd op eigen benen willen staan. Het ondernemen zit in mijn bloed.’’ Waar ze als meisje van droomde? Adrem: ,,Van een goed leven.’’
Even later: ,,Ik zag mezelf als accountant de kost verdienen. In Marokko ben ik er op afgestudeerd. Maar het diploma wordt helaas hier niet erkend.’’ Vier jaar geleden reisde ze vanuit Oudja af naar Nederland en werd Amersfoort haar nieuwe woonplaats. Over de reden waarom wil ze liever niet praten. Aziza: ,,Dat is privé.’’
Vrijwilligerswerk
Toen ze aankwam, sprak ze geen woord Nederlands. Inmiddels is Aziza de taal machtig. Door veel zelfstudie, zegt ze. ,,En met mijn zoontje had ik de afspraak dat we thuis uitsluitend Nederlands spraken.’’ Wat eveneens in haar voordeel werkte: Aziza ging vrijwilligerswerk doen, als medewerker buurthulp in de wijk Randenbroek. ,,Dat dwong me om elke dag Nederlands te praten. Ik vond het erg leuk en nuttig werk. Als vrijwilliger voelde ik me gehoord en gezien. Als nieuwkomer is dat zó belangrijk.’’
In de Arabisch/Nederlandse kerk Oase in de Magelhaenstraat voelde ze zich ook thuis. ,,Daar ben ik in contact gekomen met mensen van Itzinya’’, vertelt Aziza. Maar toen het coronavirus in 2020 de kop opstak en Nederland op slot ging viel alles stil. Aziza ervoer het als de moeilijkste en zwaarste periode uit haar leven. ,,Ik voelde me eenzaam, omdat ik niemand meer ontmoette of mocht zien. Ik kon niet meer naar de kerk, niet mee sporten, niet werken. Ik kon moeilijk overweg met al die coronamaatregelen, hoe goed zo ook waren. Op een gegeven volgde ik zelfs het nieuws niet meer. Ik sloot me er bewust van af.’’
Na het opheffen van de lockdown ging haar geest weer waaien en ging Aziza aan de slag met de mensen van Itzinya. De stichting zette haar op het spoor van het zelfstandig ondernemerschap. ,,Het fijne van Itzinya is dat ze luisteren en met je meedenken’’, zegt Aziza. ,,Je kunt wel van alles willen, maar is jouw idee wel reëel en haalbaar? En wat komt er allemaal bij kijken als je een eigen onderneming start. Daar word je, zo heb ik ervaren, heel goed in begeleid.’’
Aanvankelijk dacht ze nog aan een schoonmaakbedrijf. Het werd uiteindelijk een beautysalon met de naam Be Laaziza. ,,Schoonheid is mijn ding’’, stelt Aziza blijmoedig. ,,Ik wil mensen mooi maken. Ik doe dit werk vanuit mijn hart.’’
Itzinya Nederland versterkt migranten bij het starten van een onderneming of het vinden van een baan. In verschillende steden in Nederland door praktische training en begeleiding. Er is ook een podcast-serie over Nederlandse migrantondernemers.
