‘Doen wat je goed doet’ aflevering 13: Igor

Amersfoort - Het festivalseizoen 2023 gaat zijn tweede fase in, te beginnen met Amersfoort Jazz vanaf 15 augustus. Vandaag aandacht voor muzikant, schrijver en zanger / rapper Igor Herder, die op het festival optreedt.
Voor het interview begon was Igor nog wat dingen aan het ‘afwerken in de studio’. Hij werkt aan een kortere versie van een nummer (een radio edit, zodat hij niet te lang is voor de radio) en wat ‘engineering voor de liveshow’. Vrijdag aanstaande is Igor met een uitgeklede versie van zijn orkest te gast tijdens een muzikale avond van rapper Typhoon. Die laatste is curator van het jazzfestival dit jaar en nodigde Igor uit om te komen spelen tijdens ‘Homecoming’. Een thuiswedstrijd voor de in Musschendorp geboren Igor en het vierde optreden sinds zijn eerste muziek in april uitkwam.
“We hebben een gast-optreden voor Typhoon zijn show. Het is wat korter dan we normaal doen en ook in een kleinere bezetting vanwege een festival. Ik neem violist Noah mee en een standaard popband, met zijn 5-en in totaal. Het is ook een releasedag, die dag komt nieuwe track ‘Fijn om verdoofd te zijn’ uit, een mooi moment om te vieren in Amersfoort. Ik hoop dat de mensen die Typhoon kennen het vet vinden en dat de Amersfoorters die mij al kennen er zijn om de boel op te jutten. Ik heb er veel zin!“
“Mijn eerste songs ‘Ik zweef alweer’ en ‘Dagen voorbij’ zijn nog van toen ik in Amersfoort woonde, geschreven tussen 2019 en 2021. Het zijn jazzy gearrangeerde songs met veel hiphop inspiratie die zijn geworden tot wat ze nu zijn. Ik woonde toen antikraak in het oude gebouw van de Belastingdienst bij station Schothorst. De compositie strijkers schreef ik in mijn eerste jaar van het conservatorium. Daarna ging ik er verder mee toen ik woonde in het ‘oude bandhuis’ van Three Little Clouds (een live hiphop band uit Amersfoort, GH). Ik schreef het met Noah Hassler-Forest, hij is ook de violist in het nummer. Met hem heb ik de strijkers arrangementen geschreven en in mijn nieuwe studio is alles weer opnieuw opgenomen.”
In buurtschap Musschendorp, tussen Achterveld en Stoutenburg groeide de nu 23-jarige Igor Herder op. “Het was een heel fijne plek, die mijn ouders daar hadden. Ik was veel met mijn eigen dingen bezig, want alles was ver weg. Ik zat thuis of in Amersfoort en soms kreeg ik mensen zo ver om 45 minuten te fietsen naar mijn zolderkamer. Ik zat op het Vathorst College en trok meer naar de stadscultuur. In Amersfoort heb ik meer mijn soort mensen ontmoet. Ik ben breed geïnteresseerd in allerlei dingen, in mensen die met creatieve dingen bezig zijn. Ik vond ze op school, daar zijn kunstvakken heel belangrijk. En bij Per Expressie waar ik meedeed als muzikant, ik kwam er voor de gezelligheid en ik kende mensen in de organisatie. Ik leerde Koen en Stijn van Eeckhoutte kennen, met hen kon ik goed sparren.”
“Ik heb veel lessen in gitaar en piano gehad, dat deed ik op de muziekschool in leusden. Daarna was ik in elektronische hoek bezig geweest en probeerde de muziek die ik luisterde zoals Brockhampton, Tyler The Creator en Kanye West zelf te produceren en daarna mijn stem erover te zetten. Door tutorials op YouTube leerde ik dingen en heb op zolder heel veel meters kunnen maken.”
Conservatorium
“Nu ben ik aan het afstuderen aan het conservatorium in Utrecht. Daar volg ik de opleiding Musician 3.0 met autonoom makerschap als richting. Dat is gericht op het voeden en ontwikkelen van je eigen makerschap en zodat je dicht bij je intuïtie blijft van wat je wilt maken. Ik kan niet leven van mijn muziek. Ik werk nu achter de balie in een Utrechtse muziekschool en misschien ga ik meer muziek voor reclames maken. In mijn muzikale carrière ben ik nu aan het investeren, tot het dermate groot is dat het gaat lopen met live optredens. Ik blijf erin geloven tot het moment dat het mijn baan wordt en mijn band er van kan leven.”
De ambities van Igor zijn hoog, niet voor niets waren zijn eerste optredens meteen al in Tivoli Utrecht en Melkweg Amsterdam. Kleine optredens zijn ook niet makkelijk te regelen en te betalen met een 17-koppig orkest. “Dit zijn de plekken waar het kan, het is ambitieus qua techniek om ergens te kunnen spelen. We beginnen nu warm te draaien, de show begint vorm te krijgen. Dat kost veel finetuning. We hebben twee saxofonisten, dwarsfluitist, een strijkkwartet, iemand voor de samples, een complete popband en twee percussionisten.”
“In mijn muziek ben ik introspectief, de tekst van schreef ik toen ik 18 en 19 was. Hoe navigeer je jezelf binnen de maatschappij en wat voor filosofie houd je aan voor het leven. Op zoek naar het blijven verbinden aan je innerlijke kind. Terwijl je ook verantwoordelijkheden moet dragen en je beïnvloed wordt om andere kanten op te gaan en ondanks dat jezelf te zijn. De maakbaarheid van de wereld zien, je kan meer dan je denkt en er minder ‘grote mensen’ dingen moeten dan je denkt, een soort strijd tegen volwassenheid.”

“Ik heb mijn draai en interpretatie weer opnieuw moeten vinden in mijn oudere teksten. Maar ze zijn zo abstract dat ik er de waarheid nog in vind. Dat is ook wel de cyclus van het uitbrengen van nummers, je verandert en terwijl je de muziek teveel gaat identificeren met jezelf op dat moment, in plaats van het zien als een momentopname. Er zijn genoeg artiesten die muziek spelen die ze vijftig jaar geleden uitbrachtten, maar die heeft nog steeds waarde.”
“Ik denk dat Amersfoort een supertoffe broedplaats is, nu met OostWest en Per Expressie. Een prima plek om op te starten, maar het is nog zoeken naar een manier om uit de bubbel van de stad te komen. Dat je werk daarin wel rondgaat, maar dat het dan de connectie naar andere steden id Randstad mist. Hoe zorg je dat dat Amersfoort op de kaart komt? Als dat lukt, wordt de stad helemaal te gek. Omdat je dan je concept via andere steden naar de nationale markt kan krijgen.”