‘Doen wat je goed doet’ afl. 10: cabaretier Thjum Arts

Thjum is hét nieuwe cabarettalent uit Amersfoort. Hij gaat vanaf september weer met zijn avondvullend programma ‘Tijdloos Genot’ door heel het land de theaters langs. Sinds een jaar of negen organiseert hij de cabaretavonden ‘Comedy á la Thjum’ in Kosmik. “Bij Kosmik nodig ik dan 3 of vier collega’s uit. Er zijn twee acts voor de pauze, die vaak semi-professional zijn. Na de pauze is er een plek voor nieuw talent en daarna speelt de headliner. Dat is vaak iemand die al een eigen theatershow heeft. Ik vind het leuk als de acts elke keer totaal verschillen.”

Veel aan de carrière van Thjum is ongebruikelijk, net zoals de manier waarop hij in het leven staat. “Over een maand word ik 30, maar ik heb niet zoals andere mensen de wens dat ik een huis moet hebben. Ik woon met mijn broer, een vriend van hem en twee meiden in een huis in het centrum. Ik vind het juist mooi als je met andere mensen samen kan wonen. Ik las eens dat Nederlanders gemiddeld de meeste vierkante meter woonruimte per persoon hebben ter wereld. We wonen graag alleen. Bij mij ligt dat net anders, ik ben minder traditioneel. Dat kan jongeren weer inspireren, want die denken vaak dat ze bepaalde studies moeten doen om iets te bereiken en geld te verdienen. Aan mij zien ze dat dat geen verplichting is.”

“Ik ben in Nijmegen geboren, toen ik vier jaar was zijn we verhuisd naar Hoevelaken en daar ben ik opgegroeid. Tijdens mijn studie Culturele Maatschappelijke Vorming heb ik nog in Utrecht gewoond, maar ik wist toen al dat ik weer terug wilde naar deze stad. Amersfoort is mijn culturele basis en ik had ook een mooie kans om hier met vrienden te gaan wonen. Op de Hoeve, de basisschool waar ik zat, is toneel bij mij begonnen met de dagopening. Ik kan me wel herinneren dat ik me op school ongemakkelijk voelde, behalve als ik ging toneel spelen. Het is nooit in me op gekomen er iets mee te doen.”

“Daarna ging ik naar de middelbare school ‘t Hooghe Landt, omdat er toneelles werd gegeven. Maar dat heb ik pas in de bovenbouw gedaan toen ik drama als vak koos. In die jaren ervoor heb ik niets met theater meegedaan, dat is best wel vreemd. Ik praatte ook heel weinig, dus vonden mensen het gek dat ik toneel ging spelen. Het heeft me veel gebracht, ook in sociale contacten.”

Buiten school kreeg Thjum toneellessen van Rob Süter en na de havo leerde hij door op het vwo. “Pas in mijn vwo-examenjaar, toen ik al 18 jaar was, dacht ik: ik kan iets met theater gaan doen. Ik schreef een soort monoloog voor een talentenjacht op school, vooral omdat ik geen zin had om andermans teksten te leren. Na de uitvoering vroeg iedereen: wanneer ga je een comedyshow schrijven?`

"Ik ging op open podia spelen en ontdekte dat ik nog een lange weg te gaan had. Nu, na tien jaar, heb ik een eigen show. Maar daarvoor heb ik vijf jaar open podium gedaan, won de jury en publieksprijs bij het Amsterdam Studenten Cabaret Festival in 2018. Pas toen ik kon ik theaters overhalen om mij een half uur te boeken. Na de winst op Cameretten kreeg ik een impresariaat en boekingskantoor en nu kan ik meedraaien in de wereld van de Nederlandse theaters.

Die twee heb je nodig als je een theatertour wil doen, zo zit het systeem in elkaar. Alles regelen rond boekingen en optredens kost ook veel tijd. Ik kan me nu focussen op mijn werk. Laatst heb ik voor mijn shows in 2025 al een tekst moeten inleveren met een foto, zodat die nu ingeboekt kan worden. Maar die voorstelling bestaat nog helemaal niet!

In de zomer verzorg ik ook de Theaterweek voor jongeren in Amersfoort, samen met Scholen in de Kunst. In vijf dagen maken we een theatervoorstelling. De kinderweek, voor 11 tot 14 jarigen, is al geweest. Die voor 14 tot 18 jaar is in augustus en daar is nog plek voor jongeren om mee te doen. Mijn eigen show is mijn inkomen, de rest doe ik omdat ik het belangrijk vind.

In die week begin je op maandag en op vrijdag is er totaal iets nieuws gecreëerd en wordt dat gespeeld. Die jongeren komen in verbinding met elkaar. Er gaat geen editie voorbij zonder dat er iets gebeurt op emotioneel vlak. Je komt met een groep onbekenden bij elkaar en ze moeten er samen iets van maken, daar leer je altijd iets van. Ik bemoei me er zo min mogelijk mee, jezelf overbodig maken. Maar dat kan pas als je die jongeren hebt gezien en ze een gevoel van liefde en veiligheid hebt gegeven. Dan kan je ze de ruimte geven om iets te maken. Een basis van contact en verbinding.

Het is allemaal met elkaar verbonden. Mijn eigen show gaat grotendeels ook weer over verbinding. Dat ik sociaal werker ben geweest en dat ik daar zelf ook mee heb geworsteld. Ik ga misschien in januari de Kleine Komedie in Amsterdam uitverkopen. Dat is wel een heel leip theater, daar staat bijna alleen maar cabaret en heel veel anderen doen daar hun premières. Ik heb al ruim de helft van de kaarten verkocht, dat zou echt heel cool zijn als dat lukt. Flint heb ik al uitverkocht met de première van mijn eerste show. Mijn eind droom is als ik een tweede show kan maken die nog beter is dan de eerste. Dat zou echt geweldig zijn.”