Er mag een jaar na de verkiezingen wel een tandje worden bijgezet in Amersfoort

Vijf partijen sloten vorig jaar het coalitieakkoord: D66, GroenLinks, CDA, CU en Partij voor de Dieren. Zij leverden maar liefst acht wethouders. In ieder geval kan gezegd worden dat ze enthousiast zijn, regelmatig in de stad te vinden zijn en ook fouten durven toe te geven. Opvallend is dat zij nooit in dezelfde volgorde achter de collegetafel zitten in de raadszaal. Binnen het college lijkt de sfeer ontspannen. De coalitiepartijen klampen zich minder aan elkaar vast. Ze geven elkaar ruimte en daardoor ontstaan wisselende meerderheden.

Het is een heel ambitieus akkoord. Het is een politieke wet dat je vooral in het eerste jaar moet scoren. De beleidswijzigingen moeten dan al worden ingezet. Dan heb je twee jaar om het uit te werken en het in beleid vast te zetten. Het laatste jaar van de raadsperiode ga je alweer werken aan de verkiezingen. Kortom, dit jaar zou al veel in werking gezet moeten zijn. Daarbij is het belangrijk om te weten dat dit college twee generaties vooruit wil denken.

Kijkend naar de agenda’s van het afgelopen jaar zien we inderdaad beweging. Zo krijgt de beloofde vergroening langzaam meer gestalte, in ieder geval in beleid. In april dit jaar werden de normen voor meer groen voorgelegd aan de raad en deze worden nu uitgewerkt.

Er is een eerste verkenning naar alternatieven voor het niet doorgaan van de Westelijke Ontsluiting voorgelegd. Dit is niet geheel zonder kritiek ontvangen maar het wordt nu met bewoners en belangengroeperingen verder uitgewerkt. De plannen voor het initiatief Van Ring naar Stadspark staan in het akkoord, maar er is nog geen concrete uitwerking. Dat is ook afhankelijk van de nieuwe verkeersberekeningen die kort voor het reces zijn aangeboden aan de raad.

Opmerkelijk is dat de hele discussie rondom het nieuwe parkeerbeleid eigenlijk voortkomt uit de wens om de openbare ruimte groener en leefbaarder in te richten. Het nieuwe beleid is echter gepresenteerd vanuit het idee van een parkeerbeleid. Daardoor is de discussie versmald en daar hebben het college en de coalitiepartijen zich mee in de vingers gesneden. Met als gevolg dat er zelfs een referendum op komst is. Dit geeft wél de kans om hierover meer duidelijkheid te geven. Als dit referendum tegelijkertijd met de nieuwe Tweede Kamerverkiezingen wordt gehouden, dan is er een grote opkomst te verwachten. Een unieke kans voor de campagnes.

(Artikel gaat verder onder de foto).

De woningbouwplannen bestaan nog steeds vooral uit de kleinere, reeds eerder in gang gezette plannen. En bij bijna elk plan zijn er bij de raad zorgen over de gehouden participatie. Dat gaat dus nog niet goed.

De ambitie om 1000 woningen per jaar te bouwen wordt bij lange na niet gehaald. Het is een niet erg realistische ambitie te noemen. Zelfs het bouwen in Vathorst, ongeveer 10.000 woningen, duurt nu al 21 jaar. Dus zo’n 475 woningen gemiddeld per jaar. Er is nog geen woning gerealiseerd in de beoogde grote bouwlocaties zoals bijvoorbeeld de Wagenwerkplaats en de Kop van Isselt. Voor de woningzoekenden geen goed nieuws.

Het doel is om in 2030 de CO2-uitstoot met minstens 55% te verminderen. Er is het afgelopen jaar vooral gewerkt aan meer isolatie voor woningen en kantoren. Voor nieuwbouwwoningen is er een verplicht kader voor klimaatbestendig bouwen. In de kadernota, die kortgeleden is vastgesteld, lezen we dat er vooral nog veel onderzoeken gaande zijn en gewacht wordt op nieuwe wetgeving. Over de aardgasvrije wijken is de laatste tijd weinig meer vernomen. Er is een plan gepresenteerd voor een windmolen op het einde van de Isselt. Er zal ongetwijfeld meer gebeuren maar dat komt weinig voor het voetlicht.

Er wordt veel ingezet op gezondheid, preventie en het bestrijden van (verborgen) armoede. Een probleem is het beter organiseren van de jeugdzorg. Een ander probleem is nog steeds de uitvoering van de WMO (wet maatschappelijke uitvoering). Er is recent een plek gevonden voor de opvang van daklozen, die nog wel de nodige weerstand oproept.

De twee wethouders op dit terrein tonen veel initiatief en zijn regelmatig in de stad te vinden. Ze zijn erg toegankelijk. Een eerste uitwerking van het wijkperspectief Liendert is gestart met het project Kansrijk Liendert waarbij de focus ligt op de individuele aanpak. Een groot punt van zorg is de financiële haalbaarheid met de vele rijk bezuinigingen op komst.

Het is uiteraard geen compleet plaatje dat hier geschetst wordt. Veel onderdelen van beleid zijn niet behandeld. Er is wel degelijk een aanzet voor ander beleid te zien. Toch is ook te constateren dat er nog wel een en ander moet gebeuren om aan het eind van deze periode de koers verlegd te hebben. Een tandje er bij zetten kan geen kwaad.