Liefde voelbaar tijdens carmeeting onder het viaduct: 'Een auto weerspiegelt hoe iemand is'

Vanavond is Lesley samen met zijn vriendin en een ander stel organisator van de avond. Dat wisselt per meeting. Het is maar net wie de taak op zich neemt. Organiseren houdt vooral het communiceren van een datum, tijdstip en een plek in die online te vinden zijn. En ook het toezien op de orde is onderdeel van de organisatie, voor zover mogelijk op een bezoekersaantal van honderden mensen.

Vanuit heel Nederland en ook vanuit het buitenland zijn auto’s komen aanrijden om de automeeting in Amersfoort vanavond mee te maken. “Soms zijn er ook bekende YouTubers aanwezig, vertelt Lesley. Maar die zijn vaak toch ook huiverig dat er iets met hun auto gaat gebeuren, omdat er veel mensen op de been zijn”. De liefde voor auto's en ook motoren wordt volop gedeeld. Mensen lopen een rondje om naar de voertuigen van anderen te kijken of om een praatje aan te knopen. De sfeer voelt gemoedelijk aan.

Een aantal bewoners van het Soesterkwartier stoort zich geregeld aan de harde knalgeluiden die de auto’s onder en bij de brug op Isselt produceren. Onlangs kwam er op de Facebookpagina van Soesterkwartier een discussie op gang. Er gaan verhalen de ronde dat er hard wordt geracet onder de brug. In hoeverre kunnen autoliefhebbers vrij hun gang gaan op deze afgelegen plek en wanneer wordt de geluidsoverlast die ze veroorzaken voor de buurt te groot?

De plek is in zekere zin ideaal; er is weinig tot geen doorgaand verkeer aan de uiterste rand van het bedrijventerrein. Maar de brug, die werkt niet mee. Wel voor de bezoekers zelf. Bij regen kunnen ze droog staan. Het euvel voor de omwonenden is de enorme akoestiek die ervoor zorgt dat de autoklanken kilometers ver doorgalmen.

Lesley heeft zijn zoontje en dochtertje meegenomen. Beiden zijn nog jong. Ze zitten het grootste deel van de tijd voorin de Honda van hun vader. Zoontje Devano drukt af en toe de toeter in of laat de lampen van de auto aan- en uitgaan. “Hij weet ook al hoe je de auto moet starten, maar ik heb de sleutel nu veilig in mijn zak”, lacht Lesley.

Hij groeide zelf op in de wijk Soesterkwartier en kwam op die manier in aanraking met auto’s. Al dertig jaar lang wordt de plek onder het viaduct op de Vanadiumweg gebruikt als ontmoetingsplek voor gelijkgezinden. Zijn liefde voor auto’s was snel geboren toen Lesley als tiener door vrienden mee werd genomen naar de meetings. Nu vele jaren later gaat hij er nog steeds regelmatig op uit met zijn gezin om een carmeeting te bezoeken of zelf te organiseren.

Een glanzende paarse wagen, met een grote spoiler, komt aangereden. Er zit een jonge vrouw achter het stuur. Ze maakt indruk op de omstanders wanneer ze haar uitlaten keihard laat knallen. Ze doet de tekst op haar voorruit eer aan: ‘loud & proud’ staat er. Op een andere sticker is haar Instagram-account af te lezen is. Dat hebben veel auto’s die onder de brug staan. Zo kunnen liefhebbers foto’s van elkaars auto maken en elkaar daarin noemen op sociale media.

Een opvallend oude en kleine Opel staat aan de kant van het water van de Eem onder de brug. “Moet je eens kijken wat hij in zijn achterbak heeft liggen”, roept een jongen van een afstandje. Het harde geluid verraadt al een hoop. De volledige laadruimte is gevuld met een enorme speaker. Er klinkt Nederlandse rap uit: ‘Tis begonnen met een droom en een einde komt daar ook. Misschien ben ik dan gone maar vergeten word ik nooit.’ Een groepje jongens en meiden staat ernaast te hangen met blikjes energydrank en sigaretten in hun hand.

Lesley hecht er veel waarde aan dat iedereen zich gedraagt. “Je hebt weleens mensen die onverantwoordelijk rijden. Die verpesten het daarmee voor de rest, dat is heel jammer.” Een van de autobestuurders komt met piepende banden aangereden. Lesley vraagt een van de medeorganisatoren om de man hierop aan te spreken. Kort erna gebeurt het weer. Heel even dreigt er een grimmige sfeer te ontstaan, maar al snel is de gemoedelijkheid weer terug.

(Tekst gaat verder onder de foto's)

Ineens duikt er een oudere vrouw op aan de rand van de menigte. Het is een opvallende verschijning in de menigte van vooral twintigers en dertigers. Even later verschijnen ook haar dochter en kleinzoon - van amper een paar jaar oud - in beeld. Ze kijken vol bewondering naar de vele auto’s. “Mijn kleinzoon hoorde de geluiden en wilde heel graag even kijken. Hij vindt dit geweldig”, vertelt de vrouw enthousiast.

Voorafgaand aan de autobijeenkomst werd er door een groepje autoliefhebbers een jongen opgehaald in Apeldoorn. Een jongen met een beperking die ze een leuke avond willen bezorgen. Hij gaat met verschillende auto’s op de foto en is volledig is zijn hum. Iets verderop komt er bij het achteruitrijden een auto tegen een muurtje aan. Verschillende mannen snellen naar de plek toe om de schade op te nemen. Die lijkt gelukkig mee te vallen.

De politie komt aangereden. Stapvoets rijden ze langs de menigte. “Gemiddeld komen ze op een avond zo’n vijf keer langs. Soms maken ze een praatje”, laat Lesley weten. De politie gedoogt de bijeenkomsten, zolang het niet uit de hand loopt. Automeetings zijn volgens de politie niet verboden. Alleen als er ter plekke straatraces worden geconstateerd grijpt de politie in. En als de geluidsoverlast te groot is worden mensen daarop aangesproken.

Officieel moet voorafgaand aan een bijeenkomst van meer dan 150 personen bij de gemeente een vergunning worden aangevraagd of een melding worden gedaan. Lesley geeft aan dat hij met een vergunning bezig is. “We willen het wel, maar het is lastig omdat er heel veel voorwaarden aan zitten."

Het begint langzaam donker te worden. Op een klapstoeltje naast zijn auto zit Tom. Disco_Polo1.2 is op de sticker op zijn ruit te lezen. Vanwege de knipperende gekleurde ledlampen in en onder zijn auto. Hij komt uit Brabant, maar is vandaag rechtstreeks vanuit Luxemburg naar Amersfoort komen rijden. “Ik heb er al meer dan duizend kilometer op zitten. Autorijden is gewoon mijn hobby”, vertelt hij. In het dagelijks leven is Tom vrachtwagenchauffeur. "Dat vind ik nog altijd het allermooiste voertuig".

“Sommigen hebben het met drank of drugs. Voor mij zit de kick ‘m in een snelle en mooie auto. Hij staat naast zijn enorme Jeep. “Er zijn er maar zes van dit type in Nederland”, zegt hij trots. “Mijn bijnaam is Bokito. Het past bij de auto en ook bij mij. Hij is groot en snel. Een auto weerspiegelt hoe iemand is.” Bokito vertelt dat zijn auto een zogenoemde ‘sleeper’ is. “Van de buitenkant lijkt de wagen niet zo snel, maar dat is hij juist wel. In vier seconden kan hij van nul naar honderd kilometer per uur gaan.”

De volgende ochtend zijn de auto’s verdwenen en is er een totaal ander beeld te zien. In het ochtendzonnetje gaat een hardlopende man voorbij. Hij lijkt zich niet druk te maken om het spoor van lege blikjes energiedrankjes en chips zakken dat is achtergebleven.