Het spanningsveld tussen nieuwbouw en het vergroenen van de stad
Amersfoort - Hittestress en extreme regenval zullen de komende jaren als gevolg van klimaatverandering vaker voorkomen. Het stadsbestuur heeft daarom grote ambities als het gaat om het groener maken van de stad. Tegelijkertijd moet er flink bij gebouwd worden. De Stadsbron signaleert een spanningsveld tussen beide.
Meer groen maakt de kans op grote temperatuurstijgingen en de kans op wateroverlast door plensbuien kleiner. Het Rijk benoemt 75 vierkante meter als ondergrens voor het minimale oppervlak aan groen per woning. Amersfoort staat op de tiende plaats van meest versteende gemeenten. Dat blijkt uit een vorig jaar verschenen rapport van natuurorganisatie Natuur en Milieu uit Utrecht. Van de 72 buurten die binnen Amersfoort onderzocht zijn in dit onderzoek zijn er 40 met minder dan 75 vierkante meter per woning.
Het zijn vooral de buurten in Amersfoort Zuid en het buitengebied van Amersfoort West die het groengehalte van Amersfoort als stad een beetje opkrikken. De meer binnenstedelijke buurten, vooral in het centrum en omgeving moeten het met veel minder groen doen. Voor de bestaande buurten zal vooral gekeken moeten worden naar het herinrichten van de openbare ruimte om te voldoen aan de richtlijn van 75m2.
Beslag op de openbare ruimte
Dit is ook een van de argumenten van wethouder Tyas Bijlholt met betrekking tot de parkeerplaatsen. Parkeerplaatsen moeten omgebouwd worden tot groene ruimte. Maar hoe zit het dan met de nieuwbouwprojecten? Uit een berekening van De Stadsbron blijkt dat een norm van 75m2 groen per woning bijna alle nieuwbouwprojecten op bestaande locaties (inbreiden) onmogelijk maakt.
Groen en parkeerplaatsen zijn niet de enige zaken die beslag leggen op de openbare ruimte. Uitbreiding van woningen vraagt ook om uitbreiding van voorzieningen. Denk daarbij niet alleen aan wegen, maar ook aan scholen, winkels, gezondheidscentra en sportvoorzieningen. Ook de door wethouder Bijlholt gewenste deelmobiliteit vraagt extra openbare ruimte om op verschillende plekken in de stad alle deelscooters en -fietsen enigszins ordentelijk te kunnen stallen.
De vraag is dan ook wat er in de praktijk overeind blijft van de 'groene beloftes'. De keuzes die door de raad gemaakt moeten worden zijn lastig en gaan soms over iets wat minimaal betrekking heeft op een halve eeuw. Duurzaamheid wordt al meegewogen, maar echt klimaatbestendig worden lijkt toch nog een ondergeschoven kindje te zijn.
