Eigentijdse versie Amersfoorts stadslied feestelijk gepresenteerd

Kei lichten
Het trekken van een kei komt voor uit een oud verhaal. We schrijven het jaar 1661: Jonkheer Everard Meyster, ook wel de dwaze jonker genoemd, sloot volgens het volksverhaal een weddenschap met zijn vrienden dat hij de Amersfoorters zo gek kon krijgen dat zij een zwerfkei vanaf de Waelberch naar de stad zouden trekken. En zo geschiedde.
Uit schaamte, of misschien gewoon omdat het ding in de weg lag, werd die kei in 1672 begraven op de Varkensmarkt. Ruim 200 jaar later, in 1903, werd besloten hem weer op te graven. Na wat omzwervingen door de stad, kreeg de kei in 1954 een nieuw en voorlopig laatste voetstuk aan de Stadsring. En inmiddels hadden de Amersfoorters hun stad omgedoopt tot de Keistad.
En onder diezelfde kei wordt nu het nieuwe lied geplaatst, op een memorystick dit keer. Met drie kakelverse coupletten. Dat was nodig, vindt Lampe. "Want er is in Amersfoort het nodige veranderd in een halve eeuw tijd. Het Eemplein is er bij gekomen. Hoogland en Hooglanderveen zijn als het ware geannexeerd, hoewel dat nog altijd gevoelig ligt. En de binnenstad is nu autoluw", somt hij op.
We hebben de Muurhuizen en de poort, Amersfoort dat trekt z’n keien voort