De woondeal is vooralsnog vooral een mooi streven op papier

In de woondeal is onder meer vastgelegd hoeveel woningen er bij komen, dat het merendeel daarvan betaalbaar moet zijn, én wáár die huizen gebouwd kunnen worden. Het staat nu dus op papier dat die woningen er gaan komen. Het is een afspraak van het Rijk, de provincies, gemeenten en woningbouwcorporaties. Naast De Jonge waren dan ook alle wethouders van de betrokken gemeenten en afgevaardigden van de corporaties aanwezig.

Amersfoort geeft van oudsher het goede voorbeeld, vindt minister De Jonge. ,,Deze gemeente is uitgegroeid tot een stad met allure dankzij de bouwlust. Er wordt niet zomaar gebouwd, maar echt voor de mensen die daar behoefte aan hebben. Daar zal Amersfoort mee doorgaan.’’

De Amersfoortse gemeenteraad besloot enkele jaren terug dat een derde van alle nieuwe huizen sociale huurwoningen moeten zijn, en dat twintig procent wordt gebouwd voor de ‘middenhuur’. Belangrijk, want voor projectontwikkelaars is de verleiding groot vooral om in de vrije sector te gaan bouwen. Daar kan flink aan worden verdiend.

Ook besloot Amersfoort toen om per jaar zeker duizend woningen te bouwen op Amersfoortse gemeentegrond, tot en met 2030. Amersfoort moet er dan volgens de Woondeal 11.500 woningen bij hebben, en is dus al hard op weg. Maar uit recente berichtgeving van Nieuwsplein33 bleek onlangs ook dat de bouwambitie onder druk staat door financiële tegenvallers maar ook door de juridische gevolgen van de stikstofcrisis.

Hoewel er dus afspraken zijn gemaakt kunnen deze zomaar ingehaald worden door de realiteit. Alle goede bedoelingen ten spijt. In zijn speech zei De Jonge daarover: "Ik krijg vaak de vraag hoe realistisch het is, dat we zoveel huizen wel weten te bouwen. Maar dan zeg ik: je moet denken in wat wél mogelijk is."